Blog

De dag van de uitslag, nu hopelijk toch echt!

De uitslag luidt: Leukemie!

Gek genoeg heel blij mee. Het was de beste van de twee opties, dus nu kunnen we echt door. Maandag begint de opname al voor een maand, dus dit weekend even heerlijk genieten nog. Vanavond met Anouk, Jelmer, Dean & Jaimie heerlijk uit eten geweest en drankjes (geen alcohol voor mij!) gedaan, morgen naar mijn zus met de hele familie. Happy times na zulk nieuws, heel tegenstrijdig maar oh zo heerlijk!

Ik zeg het fout, maar het is toch echt dag 7! De laatste keer mijn zaad afleveren, all by my own..

Morgen worden we gebeld met een definitieve uitslag (hopelijk!), heel spannend. Raar om te zeggen, maar we duimen voor leukemie..

Op naar het Haga ziekenhuis voor het gesprek met de resultaten met onze hematoloog! Maar de dag begint alweer lekker, dat beloofd wat..

Ook vandaag nog geen uitsluitsel helaas! De beenmergpunctie heeft niet de leukemie aangetoond in het beenmerg. De arts neigt wel heel erg naar leukemie, hij wacht op bevestiging daarvan vanuit Leiden.  Maar hij legt ons wel goed uit wat we kunnen verwachten als het leukemie is. Hij legt nogmaals goed uit hoe hij aan de conclusie voor leukemie komt ondanks dat het niet in het bloed & beenmerg te vinden is. De kankercellen zijn daadwerkelijk lymfocyten-B cellen, wat alleen in het bloed voorkomt. Indien dit het is, wel een wat zeldzamere leukemie, maar alsnog beter dan weke delen.

We weten nu wel wat er ons te wachten staat als het leukemie is, namelijk maandag opname voor een maand en een heel heftig chemotraject. Maar het is fijn om het al in grote lijnen uitgelegd te krijgen, zo kunnen we weer een stukje verwerken en zijn we alsnog een stapje dichter bij de definitieve uitslag.

Op de vroege ochtend proberen snel naar het ziekenhuis te gaan om m’n zaad weer af te leveren, veel te vroeg! Drama..

Gaat het deze keer wel goed bij de slagbomen, of lukt het weer niet?

PS: ja het piepje is irritant, mijn remvloeistof is bijna op & inmiddels gefixt!

PPS: mijn pijn van de beenmergpunctie valt heel erg mee! Alleen gister was ik opa, vandaag ook gewoon weer aan het werk gegaan

De dag begon al goed! Bij het Reinier de Graaff ziekenhuis moeten we ineens betalen.. Even ter informatie, bij Haga staat al weken de boom open zodat het gratis parkeren is, ja we zijn verwend..

Tekenen we voor een huis? Nee.. maar wel voor onze toekomst haha!

Het afleveren van het zaad is gelukt! Maar lukt het uitrijden ook door Anouk?

De beenmerg punctie in Haga ziekenhuis was pittig! Ik heb schijnbaar stevige botten waardoor het goed graven was.. En dus een partij pijnlijk! Ondanks de verdoving, want bot kan je dus niet verdoven.. Volgende keer mag het met een roes, want dit was nauwelijks te doen. Gelukkig is het allemaal gelukt en kan ik zelfstandig naar huis, met een beetje een raar gevoel in mijn bekken..

Lekker rustige zondag met de kat.. (en ik ben best lief voor Soyala hoor ;))

Morgen gaan we voor de beenmerg punctie en mijn eerste keer zaad leveren, een flinke donatie dag dus!

Heel gek, we hadden gister natuurlijk nieuws verwacht, en misschien door dat nieuws kapot te zijn of misschien zelfs al in de bahandelmolen te zitten. Gelukkig niks van dat alles! Eigenlijk heel fijn dat we alle nieuws in delen krijgen in plaats van alles in 1x. Het duurt wat langer misschien, maar gevoelsmatig fijn om alles stukje voor stukje te kunnen verwerken.

En hierdoor ook gelukkig de tijd voor en zin in mijn verjaardagskado: Samen naar de musical de Lion King in Scheveningen! Gelukkig met een heerlijk gevoel heen, lekker samen genieten 🙂 Heerlijk ontspannen het weekend vieren, love it!

Heel gek, omdat we het behandeltraject in gaan, is er vanwege de chemotherapie (wat hoe dan ook nodig is) heel laagdrempelig aangeboden om zaad in te laten vriezen. Mocht de productie daarvan stoppen of mislukken door de chemo, dan is er altijd nog een extra mogelijkheid. Heel netjes dat het zo wordt aangeboden! Alleen bijzonder om dan bij de gynaecoloog de belanden om dat traject te starten..

Helaas hebben niet te horen gekregen wat voor kanker het is. Weinig nieuws, behalve dat de artsen twijfelen tussen twee soorten kanker: weke delen kanker of leukemie. Het LUMC onderzoekt mee met het Haga Ziekenhuis omdat de onderzoeken een klein verschil in resultaten opleverden. Het lijkt het meest op leukemie, maar het is niet in het bloed te vinden. Om zeker van de kankervorm te zijn moet ik maandag een beenmergpunctie doen in mijn bekken. In het beenmerg zou dan theoretisch de leukemie te vinden moeten zijn. Vervolgens zal ik woensdag uitslag krijgen van de lopende onderzoeken. De weke delen is veel lastiger te behandelen, leukemie is goed te behandelen dan wel af te remmen. Oftewel gek genoeg: hopelijk is het leukemie!

Toch een relatief gezellig weekend voor de boeg, zonder nieuws maar wel meer duidelijkheid over waar de twijfel zit en waarom ze twijfelen. Ik ben blij dat ze er de tijd voor nemen. Het proces is goed uitgelegd door mijn hematoloog, alles is wel goed duidelijk. Er werken meerdere mensen aan, twee ziekenhuizen om de goede uitslag te krijgen. Zo heb ik toch een soort second opinion.

Dag 1

Vandaag gaan we naar het Leyweg Ziekenhuis om het strijdplan te horen, de start van de behandeling en wat voor type kanker het daadwerkelijk is. Ook is het mijn eerste vlog, stukje spanning dus wel vandaag!

Hallo wereld,

Ik ben Chris Scholten, 30 jaar en op 19 oktober kreeg ik te horen dat ik kanker heb. Na een tijdje dit te laten bezinken etc. heb ik, met mijn vriendin, besloten op de dag dat het traject begint een blog & blog bij te houden. Niet om de drama, maar juist met een luchtige insteek om met humor het traject in te gaan. Wellicht dat dit voor anderen hard is, of juist een eye-opener, voor mij is het een deel van de verwerking.

We gaan proberen elke dag een filmpje en een blog online te zetten met de beleving van die dag. Het traject start 26 oktober, vanaf dan zal er ook materiaal online komen als ‘dag 1’. Hopelijk vinden jullie het ook zo leuk als ik, blijf volgen, voeg me toe, wordt lid van het YouTube kanaal en ga zo maar door. Dan doen wij ons best om tot de genezing een mooi dagboek bij te houden.

Cheers, Chris Scholten