Dag 317: I’m back!

Ja eindelijk na 3 maanden stilte eindelijk weer een bericht van mij! Het waren bijzondere, heftige maanden en ben door een diep dal gegaan, maar om gelijk even te melden: het gaat weer goed.

Ik neem je even mee terug de zomer in. Sinds mijn thuiskomst na de transplantatie 3 maanden geleden heb ik flink lopen kwakkelen. Met de graft vs host op de huid, vermoeidheid en dus ook verminderde eetlust. Het herstellen was (en is) zwaar, mentaal en fysiek waardoor er denk ik een soort sleur ontstond ook. De spoedopname twee weken geleden (ik kon niks meer, ik lag in de douche compleet uitgeput en ben uiteindelijk door ziekenbroeders m’n bed uitgetild) heeft daarentegen heel veel goed gedaan. Het was een pittig weekend met heftige onderzoeken, sondevoeding erin en alles maar damn wat knapte ik daar van op. Ook de noodrem Prednison is er bij gepakt om de graft vs host te stoppen, want dat was wel de oorzaak van de opname. Door diarree en kotsen was de sondevoeding nodig. Maar de Prednison heeft heel snel alles onder ‘controle’ gekregen, met als gevolg dat ik al na paar dagen weer hapje kon eten, samen met de sonde knapte ik echt goed op. Na een week kon ik, na heel wat geregel met de thuiszorg, weer naar huis!

Ik lig nu in een ‘ziekenhuis’ bed in de woonkamer omdat dat makkelijker is met bed uitkomen en fysiek in het algemeen. Ik krijg ’s nachts nog sondevoeding maar eet inmiddels wel ook kleine hapjes zelf, mijn eetlust is er wel weer gelukkig haha. Alleen door de droge mond krijg ik weinig weg helaas, maar dat zal langzaamaan beter moeten gaan. En het opknappen: Ik ben nog steeds behoorlijk moe, fysiek zwak en het herstel gaat langzaam dus het is niet dat ik verwacht over 2 weken topfit te zijn maar het herstel gaat een stuk sneller dan de afgelopen 3 maanden bij elkaar , gelukkig. Samen met Anouk en ondersteuning van veel familie en vrienden gaan we er voor, hopelijk kan ik lekker thuisblijven nu! En dank voor alle kaartjes en steun tot nu toe 🙂