Het waren de twee weken wel zeg! De eerste week ging goed, het weekend voelde ik me best oké en maandag bij de controle was ik, naast m’n vermoeidheid ook nog best enthousiast. Iets tè blijkt.. de dip kwam dinsdag (dag 10), en hoe. Man heb mij in tijden niet zo slecht gevoeld! Alles van slag, maar gelukkig met hulp van Anouk en m’n lieve ouders er doorheen geslagen 🙂
Donderdag voor controle naar van Balen, toen ging het gelukkig al ietsje beter maar m’n waardes waren zo laag dat ik extra bloed en trombo’s heb gekregen via transfusie. Dat heeft wel geholpen haha! T was wat onverwacht lange dag in LUMC maar gelukkig kon ik Anouk nog uitzwaaien, want die gaat op vakantie naar New York met haar zusje!
Dag 484: Ouders 41 jaar getrouwd en Anouk onderweg naar NYC! Helaas geen uit eten maar wel even proosten op mijn ouders 🙂 Op nog vele gelukkige jaren samen!
In t weekend gaat het steeds beter gelukkig, ik krabbel rustig op en voel me beter. Heb het gevoel dat het eindelijk echt de goede kant op gaat, dus even afwachten voor de controle maandag 🙂 oh en kijk, Anouk is ook aan het genieten zo te zien!
Dag 487: Controle. Nou dat ging snel vandaag. Samen met pap naar Leiden en alle cijfers waren positief! Ebv gedaald maar nog niet onder de grens, rest allemaal gestegen 🙂 Nu afwachten op donderdag, maar tot die tijd lekker aansterken 🙂 Challas!
